Julita Podhorodecka Specjalista ds. Prawa pracy i Ubezpieczeń wfirma.pl :

Wielu młodych ludzi szuka w lecie dorywczej pracy, by wykorzystać okres wolny od nauki. Mimo braku doświadczenia są oni zazwyczaj wdzięcznymi pracownikami, jednak przedsiębiorcy, którzy zatrudniają niepełnoletnich powinni pamiętać o tym, że tego typu stosunek pracy regulowany jest w szczególny sposób.

Zatrudnienie nieletniego

Osoby niepełnoletnie, wykonujące na rzecz pracodawcy pracę o charakterze sezonowym, mogą być zatrudnione zarówno na podstawie umów, regulowanych przez kodeks pracy, jak również na podstawie umów cywilnoprawnych. Do kontraktów kodeksowych zaliczyć możemy:
● umowę na okres próbny,
● umowę na czas określony,
● umowę na czas wykonania określonej pracy.
Umowami regulowanymi przez kodeks cywilny są natomiast:
● umowa zlecenia,
● umowa o dzieło.

W kodeksie pracy znaleźć można regulacje dotyczące pracy dzieci do ukończenia przez nie 16 roku życia - praca taka jednak może mieć jedynie charakter artystyczny, reklamowy lub sportowy, ponadto konieczna jest zgoda przedstawiciela ustawowego. Jeżeli więc przedsiębiorca chce zatrudnić nieletniego do pracy o innym charakterze, powinien pamiętać, że powinien on mieć ukończone 16 lat. Fakt ukończenia 16 roku jest szczególnie ważny - nastolatek nie może jedynie kończyć 16 lat w roku zatrudnienia.

Zatrudnienie nieletniego powyżej 16 roku życia na podstawie umowę o pracę

Kodeks zezwala na zatrudnienie młodzieży z przedziału wiekowego 16-18 lat jedynie do wykonywania prac lekkich. Zdefiniować je możemy jako takie, które nie powodują zagrożenia dla życia, zdrowia i rozwoju psychofizycznego osoby młodocianej. Pracodawca powinien sporządzić wykaz prac lekkich, wykonywanych w jego zakładzie pracy, a następnie zatwierdzić go u właściwego inspektora pracy i lekarza medycyny pracy.
Przy tworzeniu takiego wykazu można posiłkować się rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2004 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków i zatrudniania przy niektórych z tych prac. Nieletni może wykonywać prace wymienione w rozporządzeniu, jeżeli są one częścią jego przygotowania zawodowego, jednak do tego typu pracy nie stosuje się przepisów o zatrudnieniu młodocianych, a o przygotowaniu zawodowym.
W przypadku zatrudnienia młodocianego na podstawie umowy o pracę należy zapewnić mu badanie w zakresie medycyny pracy, a także szkolenie bhp, zarówno ogólne, jak i stanowiskowe.

Zatrudnienie nieletniego poniżej 16 roku życia na podstawie umowę o pracę

Jak zostało już wspomniane, nieletni poniżej 16 roku życia może wykonywać pracę o charakterze artystycznym, sportowym lub reklamowym, ponadto do zatrudnienia go niezbędna jest zgoda przedstawiciela ustawowego, a także właściwego inspektora pracy.
Aby uzyskać zgodę tego ostatniego, pracodawca musi złożyć odpowiedni wniosek, do którego załączy następujące dokumenty:
● orzeczenie lekarza stwierdzające brak przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych,
● pisemną zgodę przedstawiciela ustawowego lub opiekuna dziecka na wykonywanie przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych,
● opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej dotyczącą braku przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych,
● opinię dyrektora szkoły, do której uczęszcza dziecko, dotyczącą możliwości wypełniania przez dziecko tego obowiązku w czasie wykonywania przez nie pracy lub innych zajęć zarobkowych.

Zatrudnienie nieletniego na podstawie umowy cywilnoprawnej

Pracodawca może zatrudnić nieletniego także na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Ta forma zatrudnienia pozwala na przykład na bardziej elastyczne regulowanie czasu pracy, jednak pozbawia niepełnoletniego pracownika wielu świadczeń zapewnianych przez kodeks pracy.
Ze względu na to, że osoby, które nie ukończyły 18 roku życia, nie mają pełnej zdolności do czynności prawnych, do zawarcia z nimi umowy cywilnoprawnej konieczna jest zgoda przedstawiciela ustawowego.
Podobnie, jak w przypadku umowy o pracę, pracodawca zobowiązany jest do zapewnienia zatrudnionym osobom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

Wymiar czasu pracy nieletnich

W okresie ferii szkolnych pracownik niepełnoletni nie może pracować w wymiarze czasu pracy, który przekracza 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Jeżeli pracownik nie ukończył jeszcze 16 lat, czas, w którym pracuje, nie może przekroczyć 6 godzin na dobę. Nie można ponadto zatrudniać osób niepełnoletnich w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.

wFirma.pl jest platformą księgowości on­line udostępniającą, poza księgowością i doradztwem nowoczesne narzędzia informatyczne, niezbędne do zarządzania firmą. Określenie platforma on­line oznacza, że użytkownicy mogą korzystać z systemu o każdej porze, z każdego miejsca wyposażonego w dostęp do internetu. Jest to serwis przygotowany do samodzielnego fakturowania, prowadzenia księgowości, kadr oraz magazynu wraz ze wsparciem ze strony zespołu ekspertów księgowych, prawa podatkowego, pracy i szeroko rozumianego prawa gospodarczego.

Kłopot pojawia się, gdy skusimy się na niewłaściwą promocję z oferty bankowej. W tym przypadku konsekwencje niekorzystnego ulokowania środków mogą być znacznie większe. Ekspert Expandera radzi, na co zwrócić uwagę, aby nie dać się nabrać na nieopłacalną promocję.

Lipiec to miesiąc posezonowych wyprzedaży. Nie tylko witryny sklepowe i nagłówki stron internetowych zachęcają nas do tańszych zakupów. Banki również przygotowują specjalne oferty, ale czy zawsze jest to dla nas opłacalne rozwiązanie?

Wyższy procent nie zawsze idzie w parze z wyższym zyskiem

Na poziom dochodów z depozytów wpływ ma nie tylko wysokość oprocentowania. Dla opłacalności inwestycji istotna jest również maksymalna kwota, którą możemy ulokować oraz czas, na jaki została ona zawarta. – Porównując oferty w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na maksymalną kwotę oraz sposób naliczania odsetek – radzi Piotr Nowak, ekspert Expander Advisors. Na rynku dostępne są lokaty z oprocentowaniem stałym, zmiennym i progresywnym. – Pozornie najwięcej można zyskać z posiadania lokaty progresywnej. Jednak w przypadku takiego produktu często podawane jest oprocentowanie, które uzyskamy dopiero w ostatnim okresie trwania lokaty. Przykładowo lokata progresywna ze stawką „do 7%" oznacza, że wpłacony kapitał zostanie powiększony o obiecane 7% (w skali roku) jedynie na koniec obowiązywania lokaty, natomiast we wcześniejszych okresach będzie ono sporo niższe – dodaje Piotr Nowak.

Im wyższa kwota lokaty, tym wyższe odsetki

Przy każdym depozycie określona jest minimalna i maksymalna kwota, którą należy wnieść, aby go utworzyć. Oczywiście, im więcej ulokujemy środków na lokacie, tym wyższe odsetki możemy zyskać. Jednak reklamując swój produkt, banki chcą zaprezentować swą ofertę w jak najlepszym świetle. W związku z tym często pokazują wysokie oprocentowanie, które można uzyskać tylko przy niskich kwotach np. do 10 000 zł. Najczęściej tego typu lokaty nie przynoszą zbyt dużych odsetek, a chcąc ulokować więcej musimy zadowolić się już standardową ofertą lub poszukać kolejnego banku z lepszą propozycją.

Nowi klienci mogą liczyć na specjalne traktowanie?

Założenie lokaty w innym banku niż w tym, którego klientem już jesteśmy, może wiązać się z koniecznością uruchomienia w nim konta. – Banki oferują specjalne warunki dla nowych klientów, ale podpisanie z nimi umowy często wymaga posiadania rachunku bankowego w danej instytucji. Warto wtedy sprawdzić koszty jego ewentualnego prowadzenia, bo mogą być na tyle wysokie, że pochłoną zyski płynące z odsetek – mówi ekspert. Z kolei w przypadku kont oszczędnościowych z promocyjnym, wyższym oprocentowaniem – częstą praktyką jest konieczność zadeklarowania regularnych wpływów na rachunek bankowy (np. pensji) przez określony czas.

W celu polepszenia standardu życia wielu zastanawia się nad skorzystaniem z kredytu. Stają przed wyborem: pożyczyć pieniądze i spłacać raty czy jednak zrezygnować z takiej możliwości, ale tym samym odłożyć realizację swoich planów? Eksperci Związku Firm Doradztwa Finansowego wyjaśniają, jak można bezpiecznie pożyczać środki od banku.

Decyzja o zaciągnięciu kredytu powinna być dobrze przemyślana. Jej skutki będą miały wpływ na naszą sytuację finansową przez wiele najbliższych lat. Przeprowadzenie dokładnej analizy budżetu pozwala stwierdzić, czy raty nie zachwieją stabilnością domowego budżetu. Natomiast w sytuacji, gdy nie wystarcza nam środków na opłacenie rachunków, kredyt jedynie chwilowo poprawi kondycję naszego portfela. Co więcej, będzie stanowił jednorazowe wsparcie pieniężne, którego późniejsza spłata może dodatkowo obciążyć budżet i będzie generowała dalsze koszty. Zwiększa to ryzyko wpadnięcia w pętlę zadłużenia. Dlatego w takim przypadku najlepszym rozwiązaniem jest ograniczanie zbędnych wydatków i konsekwentne gromadzenie oszczędności.

Osoby, które zdecydowały się na zaciągnięcie kredytu, powinny zawczasu zadbać o pewne rezerwy środków, czyli tzw. poduszkę finansową. Powinna ona stanowić co najmniej 30% wartości zadłużenia. W przypadku zajścia sytuacji awaryjnej, takiej jak choćby poważne zachorowanie czy utrata pracy dysponowanie oszczędnościami pozwoli na regulowanie spłat bez opóźnień przez kilka miesięcy.

Budowanie wizerunku rzetelnego kredytobiorcy

Niespłacanie rat może spowodować także późniejsze problemy w uzyskaniu kolejnej pomocy finansowej od banku. – Należy pamiętać, że osoby, które zaciągnęły zobowiązanie, a nie regulują go w sposób należyty, posiadają negatywną historię kredytową w Biurze Informacji Kredytowej (BIK) – ostrzega Jarosław Sadowski, ekspert ZFDF, Expandera. – To z kolei może skutecznie utrudniać klientom uzyskanie kredytu w przyszłości. Bowiem dla banku mają oni już status osoby nieterminowej i niewiarygodnej. Warto zatem zadbać o budowanie pozytywnej historii poprzez dokonywanie regularnej spłaty należności – dodaje ekspert. Brak informacji w BIK oznacza, że klient jest dla banku osobą anonimową. Instytucja finansowa nie ma pewności, czy będzie on systematycznie regulował zadłużenie, dlatego warto posiadać nawet niewielką linię kredytową w koncie czy limit na karcie kredytowej i terminowo spłacać powstały debet.

Wybierz odpowiedni produkt

Kupno mieszkania, auta, lodówki czy opłacenie wakacji – motywacji, dla których Polacy decydują się na zaciągnięcie długu jest wiele. Od niej też często zależy forma kredytowania. Klienci mają co najmniej kilka możliwości – w tym najpopularniejsze, czyli kredyt gotówkowy i karta kredytowa. Każde z tych rozwiązań ma swoje zalety i wady. Dlatego zanim zdecydujemy się na konkretny produkt, warto zadać sobie pytanie, w jakiej formie będziemy wykorzystywać pożyczone środki? – Dla osób preferujących dokonywanie operacji bezgotówkowych znacznie korzystniejszym rozwiązaniem będzie wybór karty kredytowej. Zwykle banki określają liczbę płatności kartą, po zrealizowaniu których opłaty związane z jej użytkowaniem nie będą pobierane – wyjaśnia Sławomir Rykalski, ekspert ZFDF, FinPack. – Co ciekawe, w przypadku gdy z karty korzystamy jedynie przy transakcjach bezgotówkowych, a powstałe zadłużenie regulujemy w terminie bezodsetkowym, wówczas bank nie nalicza odsetek. W praktyce może się więc okazać, że jest ona całkowicie bezpłatna – dodaje ekspert.

Natomiast jeśli klient potrzebuje większej ilości gotówki, którą będzie spłacał w dłuższej perspektywie, wówczas powinien zdecydować się na kredyt konsumpcyjny.

Różne banki to różne propozycje

Po wyborze odpowiedniego rodzaju produktu, kolejnym krokiem jest porównanie ofert co najmniej kilku instytucji finansowych. Co prawda, banki zwykle mają preferencyjne oferty dla swoich stałych klientów. Nierzadko zdarza się jednak, że w innym banku dostaniemy tańszy kredyt niż w swoim w ramach takiej promocji. – Porównując oferty kredytowe nie należy kierować się tylko wysokością oprocentowania. Obecnie odsetki często stanowią mniej niż połowę kosztów kredytu. Najlepiej porównania ofert dokonywać na podstawie sumy kosztów lub RRSO – wyjaśnia Jarosław Sadowski.

Rady ekspertów dotyczące kredytowania

1. Oceń własną sytuację finansową, przeanalizuj stałe wydatki
2. Zweryfikuj korzyści z posiadania określonych produktów kredytowych (karty kredytowe, debety w rachunku bieżącym, kredyty konsumpcyjne)
3. Porównaj oferty kilku instytucji finansowych

Opracowanie własne ZFDF

[1] Raport CBOS, Oceny i prognozy sytuacji gospodarczej oraz warunków materialnych gospodarstw domowych w Polsce, Czechach, na Słowacji i na Węgrzech, 2015

To na nim spoczywa obowiązek odprowadzenia podatku i wystawienia dokumentu, który dokumentuje i samą sprzedaż, i koszty wysyłki. Jednak ujęcie na fakturze kosztów wysyłki sprzedanego towaru nie jest oczywistą kwestią.

Stawka VAT a koszt transportu

Wysokość stawki VAT, jaką stosuje się dla kosztów transportu, uzależniona jest od podstawy opodatkowania. Stanowi ją obrót, zdefiniowany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, czyli wartość towaru netto. Obejmuje ona całość świadczenia, które osoba trzecie jest zobowiązana uiścić nabywcy. Dodaje się do niego wszystkie otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Art. 29a ust. 6 ustawy wskazuje, że podstawa opodatkowania dla celów VAT obejmuje:
• podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
• koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Reasumując, koszt transportu jest elementem podstawy opodatkowania towaru i należy traktować je jako jedną całość. W konsekwencji koszty wysyłki należy objąć taką samą stawką VAT, co sprzedawany towar.

Jak ująć koszty transportu na fakturze sprzedaży?

Jeżeli sprzedawca zdecyduje się obciążyć kosztami transportu kupującego, ma dwie możliwości ujęcia tego faktu na fakturze. Może to zrobić:

• wliczając w cenę towaru koszty przesyłki - na dokumencie figuruje wówczas jedna pozycja - nazwa towaru i jego wartość, której składowymi są cena towaru i koszty transportu,
• ujmując cenę towaru i koszty przesyłki jako osobne pozycje faktury.
Co ważne, stawka opodatkowania kosztów transportu jest taka sama, jak stawka opodatkowania VAT towaru bez względu na to, czy na fakturze jest on wliczony w końcową cenę produktu, czy figuruje jako odrębna pozycja.

Uwaga!
Usługi pocztowe na mocy ustawy są zwolnione z podatku VAT. Jednak dokonując ich odsprzedaży, podatnik nie może skorzystać ze zwolnienia w tym zakresie.

Podobnie sytuacja wygląda w przypadku podmiotów opodatkowanych ryczałtem, którzy koszty transportu powinni opodatkować stawką ryczałtu przewidzianą dla sprzedawanego towaru.

Przykład 1.
Przedsiębiorca dokonuje sprzedaży towaru Y opodatkowanego stawką 8% VAT. Nabywca zostanie obciążony kosztami wysyłki (kurier). Wykazując go w jednej pozycji (łącznie z towarem), przedsiębiorca powinien opodatkować sprzedaż stawką przewidzianą dla towaru, czyli 8% VAT. Analogicznie wygląda sytuacja, gdy koszty wysyłki zostaną wyszczególnione na fakturze jako oddzielna pozycja.

Przykład 2.
Przedsiębiorca dokonuje sprzedaży wysyłkowej towaru X opodatkowanego stawką 23% VAT. Wysyłka odbywa się za pośrednictwem Poczty Polskiej, która w zakresie tym korzysta ze zwolnienia z VAT. Sprzedawca w tej sytuacji opodatkowuje koszty transportu stawką 23% VAT przewidzianą dla towaru (zarówno w sytuacji, gdy wykazuje w jednej, jak i w dwóch oddzielnych pozycjach). Zastosowanie zwolnienia z VAT dla wysyłki w tym przypadku jest niemożliwe.

Przykład 3.
Przedsiębiorca opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych zwolniony z VAT dokonuje sprzedaży towarów opodatkowanych stawką 3% ryczałtu. Nabywca ma zostać obciążony kosztami transportu. W takiej sytuacji podatnik powinien opodatkować je stawką przewidzianą dla towaru, czyli 3% (bez względu na fakt czy zostaną wykazane na fakturze łącznie w jednej pozycji, czy oddzielnie).

wfirma.pl jest platformą księgowości on¬line udostępniającą, poza księgowością i doradztwem nowoczesne narzędzia informatyczne, niezbędne do zarządzania firmą. Określenie platforma on¬line oznacza, że użytkownicy mogą korzystać z systemu o każdej porze, z każdego miejsca wyposażonego w dostęp do internetu. Jest to serwis przygotowany do samodzielnego fakturowania, prowadzenia księgowości, kadr oraz magazynu wraz ze wsparciem ze strony zespołu ekspertów księgowych, prawa podatkowego, pracy i szeroko rozumianego prawa gospodarczego.

A w Polsce? Maksymalny kara wynosi 30 tys. zł. I nakłada ją nie Państwowa Inspekcja Pracy, lecz sąd. W ubiegłym roku nikt nie dostał takiej kary. Były jedynie cztery po 20 tys. zł - wylicza portal Money.pl.

Może to dlatego, że nikt nie łamie w Polsce prawa? Raczej nie. W końcu PIP przeprowadza około 90 tys. kontroli rocznie. I nakłada około 650 kar. A ich średnia wysokość to...1306 zł. Niemal równie często co po mandaty sięga też po ustne upomnienia.

Więcej w programie Statistica na portalu Money.pl. 

Polskie firmy coraz chętniej zatrudniają obcokrajowców. Jak wynika z danych wojewódzkich urzędów pracy w pierwszej połowie 2015 roku przedsiębiorcy byli gotowi przyjąć do pracy na zasadach uproszczonych 408 tys. mieszkańców Ukrainy, Rosji, Mołdawii, Gruzji, Białorusi i Armenii.
Rosnące zainteresowanie siłą roboczą spoza granic naszego kraju jak nigdy wcześniej rodzi zapotrzebowanie na wiedzę dotyczącą procedur a także praw i obowiązków wynikających z zatrudnienia imigrantów.

Organizatorzy społecznej inicjatywy „Bezpieczna Praca w Polsce: Migranci na rynku pracy" - Fundacja Wspierania Migrantów na Rynku Pracy EWL we współpracy z Ośrodkiem Badań Handlu Ludźmi Uniwersytetu Warszawskiego już po raz drugi w tym roku wyszli naprzeciw pojawiającym się na rynku pracy zawiłościom prawnym, wydając bezpłatny „Poradnik dla pracodawców zatrudniających cudzoziemców".

O tym jak ważna rolę pełni znajomość przepisów prawnych mówi Jarosław Cichoń z Głównego Inspektoratu Pracy. Przedstawiciel Departamentu Legalności Zatrudnienia zwraca uwagę na wyniki badania uproszczonej procedury powierzania pracy cudzoziemcom na podstawie oświadczeń, przeprowadzonego przez PIP w 2014 roku. Procedura ta jest szczególnie narażona na nadużycia ze strony pracodawców. Do najczęstszych nadużyć zaliczyć można podejmowanie pracy u pracodawcy innego niż ten, który zarejestrował oświadczenie. W 2014 roku stwierdzono 266 takich przypadków, co stanowi kilkakrotny wzrost z porównaniu z rokiem poprzednim (45 przypadków w 2013 roku). Inne przypadki wymienione przez Jarosława Cichonia obejmują rejestrację oświadczenia bez fizycznej możliwości powierzenia wykonywania pracy przez danego pracodawcę, co wiąże się w dużym stopniu z problemem handlu oświadczeniami, a także wykorzystywanie procedury oświadczeń w celu delegowania pracowników z Ukrainy do Polski. Oświadczenia są ponadto wykorzystywane do działalności tak zwanych „mrówek", przewożących nielegalnie towary przez polską granicę. Niepokojące są również dane z kontroli prawie 18 tysięcy cudzoziemców, z których wizę otrzymało i przekroczyło polską granicę 69 procent, zaś pracę w podmiotach rejestrujących oświadczenia podjęło zaledwie 28 procent cudzoziemców objętych kontrolą.

Aby uniknąć błędów związanych z niedopełnieniem obowiązków po stronie pracodawcy, publikacja „Poradnik dla pracodawców zatrudniających cudzoziemców" przedstawia rozwiązania, które mają na celu usprawnić znajomość przepisów prawnych po stronie pracodawcy w procesie zatrudnienia.
Poradnik w prosty i przejrzysty sposób wyjaśnia kwestie związane z procedurą przyjęcia obcokrajowca do pracy i procesem zatrudnienia. Jego autorzy przedstawiają odpowiedzi na pytania związane z legalizacją pobytu i pracy, począwszy od wymaganych dokumentów, form zatrudnienia, przysługujących pracodawcy praw a także ciążących na nich obowiązków – ubezpieczenia, rozliczenia podatkowe – na kontroli legalności i weryfikacji dokumentów kończąc.
Autorzy publikacji duży nacisk kładą również na problem dyskryminacji obcokrajowców w miejscu pracy, informując o prawach jakie przysługują cudzoziemcowi zatrudnionemu w naszym kraju.

Całość dopełniają informacje dotyczące społecznej odpowiedzialności biznesu. Zasady CSR nabierają szczególnego znaczenia w przypadku zatrudnienia obcokrajowców, gdy rola pracodawcy wobec osób niezaznajomionych ze specyfiką polskiego rynku pracy i praw oraz zasad na ich obowiązujących staje się szczególnie odpowiedzialna.
- „Rekordowa skala rejestrowanych w pierwszym półroczu oświadczeń o zamiarze powierzenia wykonywania pracy pokazuje, jak bardzo zmienia się podejście polskich pracodawców do zatrudniania obywateli państw trzecich na naszym rynku pracy" - mówi Zbigniew Wafflard, pomysłodawca projektu „Bezpieczna praca w Polsce". - „Jest to jednocześnie sygnał dla organów administracji publicznej i organizacji pozarządowych, wymuszający podjęcie zdecydowanych kroków w celu ukrócenia procederu handlu oświadczeniami i nieuczciwego pośrednictwa, które wpływają negatywnie nie tylko na atrakcyjność polskiego rynku pracy, ale również na kondycję polskiej gospodarki. Ograniczenie przypadków wykorzystywania procedury oświadczeń do nielegalnego zatrudnienia pozwoli poprawić sytuację w przeciążonych polskich placówkach konsularnych na Ukrainie i pomoże polskim pracodawcom efektywniej regulować obecne braki kadrowe."

Podobnie jak w przypadku pierwszej publikacji, wydanej przez agencję EWL w maju bieżącego roku, poradnik został udostępniony w wersji elektronicznej, dostępnej do bezpłatnego pobrania na stronie internetowej projektu "Bezpieczna praca w Polsce" pod adresem http://bezpiecznapraca.info.pl/pl/poradnik-dla-pracodawcow

Kampania jest współfinansowana z Europejskiego Funduszu na Rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich w ramach projektu "Bezpieczna praca w Polsce". Wyłączna odpowiedzialność za zawartość powyższej treści spoczywa na jej autorach. Komisja Europejska oraz Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej nie ponoszą odpowiedzialności za sposób wykorzystania udostępnionych informacji. Dodatkowe informacje na temat projektu znaleźć można na stronie www.bezpiecznapraca.info.pl.